Gerçekleri kabullenmeyi öğrenebilirsek o gerçekle yüzleşerek, yapabileceklerimizi en doğru mantıkla tespit edebiliriz. En sağlıklı yaklaşım da budur aslında. Sabah uyandığımızda günün bize hangi şartları getireceğini, karşımıza kimlerin çıkacağını bilemeyiz. Gün boyu karşılaştığımız her insan, ya da her olayda sanki herhangi biriyle ilk defa tanıştığımızda yaptığımız gibi gülümseyerek el sıkışabilirsek ilişkiyi ve gelişebilecek olası sorunu, daha ilk etapta en az yüzde 50 yumuşatmış, ortama olumlu enerji yaymış oluruz.

 

Gerçeği kabullenmemekse, (acısı ne olursa olsun kabullenmemek) güreşircesine boğuşmak daha baştan yüzde 50 kaybettirir bize. Olumsuz enerji, pis kokan bir kış sisi gibi etrafı kaplar. Göz gözü görmez. Olana karşı çıkmadan, kimseyi suçlamadan, çılgınlar gibi sebepler aramadan hikayeler, genellemeler, itiraflar uydurmadan gerçeği kabul etmeli ve sonrasında olası ihtimalleri değerlendirerek yolumuza bak maliyiz. 

Mevlâna; ?İnsan olmak bir misafirhane gibi

 

Her sabah gelir yeni biri

 

Beklenmeyen misafirdir

 

Bir sevinç, bir hüzün, bir kötülük arzusu ve bir anlık bilinç hali...

Hoş karşılayın hepsini hoş tutmaya bakın 😊